تخصص گریی هوشمندانه و نقش دانشگاه در تحول اکوسیستم نوآوری به سمت پایداری

جهانی  شدن و ظهوراقتصاددانش، در تعریف مجدد و توسعه نقش دانشگاه ها، سهم عمده ای درجامعه داشته است. فعالیت های دانشگاه ها همراه باآموزش(مأموریت اول)، و پژوهش(مأموریت دوم)، درحال گذر از مفهوم مأموریت سوم به مأموریت چهارم جهت شناسایی تعاملات بین دانشگاه ها با جامعه و خلق مشترک برای پایداری است. دانشگاه ها دراین گذر همواره درتحول از دانشگاه کارآفرین به دانشگاه تحولی بوده اند. توانمندسازهای عمده نوآوری(خلق مشترک واستخراج دانش،جستجوی فرصت و ظرفیت سازی)، اصول اساسی مارپیچ سه و چهارجانبه و نقشی که دانشگاه ها از راه مأموریت سوم و چهارم درجهت توسعه ظرفیت ها و حمایت از تغییر مفهوم نوآوری ازطریق رویکرد راهبرد تخصص گرایی هوشمندانه دارند، موردبررسی قرارگرفته است. در این جستار مطالعاتی که به نقش های دانشگاه ها در رویکرد تخصص گرایی هوشمندانه پرداخته شده را موردبررسی قرار داده است. همچنین از منظرسیاست نوآوری و اشاراتی درمورد مسایل و روندها بخصوص در کشورهای درحال توسعه پرداخته شده است.